Akcja filmu toczy się w dwóch czasoprzestrzeniach. Starzec prowadzi syna przez las, a jednocześnie leży pod jego opieką, przykuty do łóżka śmiertelną chorobą. Film podejmuje próbę zobrazowania strefy granicznej między życiem a śmiercią. Bada trudną relację porozumienia między ojcem a synem. Tytułowy las, zainspirowany niezwykłym snem, jest metaforą zbioru wszystkich ludzkich losów.
Syn i starzec. Umierający ojciec i zrozpaczony syn, który się nim opiekuje. Ojciec jak każdy facet, chce dominować, nie chce okazywać słabości, wstydzi się swego niedołęstwa, chciałby na pewno odejść jako silny ojciec. Jest dla syna kula u nogi. Bezbronny, zdający się na pomoc przy najprostszych i intymnych...